Pismo ukazuje się od roku 2004. Początkowo było kwartalnikiem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Od roku 2006 kwartalnik ASPIRACJE był pismem wydawanym przez Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, ale stał się kwartalnikiem warszawskich uczelni artystycznych: ASP w Warszawie, Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina i Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza.
W roku 2017 nastąpiła zmiana formuły pisma. ASPIRACJE ponownie są kwartalnikiem tworzonym przez artystów i dydaktyków ASP w Warszawie. Radę Redakcyjną tworzą: Wiktor Jędrzejec, Roman Kubicki, Teresa Pękala, Magdalena Sołtys, Krzysztof Bednarski, Mariusz Knorowski, Marcin Lachowski.
Profesor Jan Stanisław Wojciechowski (Redaktor naczelny): “Przyjęty kierunek zmian określić można jako tworzenie płaszczyzny pogłębionej refleksji na styku praktyki artystycznej (w dziedzinie szeroko rozumianych sztuk wizualnych) i nauk humanistycznych (z uwzględnieniem nauk społecznych). Ten zarysowany szeroko cel sugeruje dążenie do „akademizacji” pisma, co wiązało się zwykle z ograniczaniem kręgu autorów i czytelników do fachowego grona przedstawicieli wybranych (elitarnych) dyscyplin. Taki kierunek przemian formuły Aspiracji wydaje się nieuchronny ze względu na warunki jakie narzuca system ewaluacji uczelni wyższych, wchłaniający niejako uczelnie artystyczne, bez większego respektu dla ich specyfiki. Jednak realizacji tego głównego celu towarzyszą inne aspiracje: pismo, ze względu na trudne do zignorowania nawyki środowisk twórczych i społecznych kręgów odbiorców sztuki, chce zachować walory pisma czytanego poza kręgiem akademickim, co oznacza nieuchronnie odwołanie się do wiedzy potocznej i „bujnej” wizualności. Ze względu na specyfikę twórczości artystycznej, która jest manifestacją „indywidualnych przypadków” przeciwko rygorowi „powszechnych praw”, redaktorzy chcą respektować artystów wypadających mniej lub bardziej świadomie i celowo spod rygorów „dyskursu”.
Istotna dla redaktorów jest aktywna, a niekiedy polemiczna, troska o klasyczne jakości artystyczne i estetyczne w ich dialogu z najnowszymi dokonaniami. Pismo pragnie uczestniczyć w krytycznym racjonalizowaniu aktualnych praktyk artystycznych w relacji z ważnymi problemami współczesnej kultury. Pragnie być opiniotwórczym głosem środowiska uczelni artystycznych dążąc do pluralizmu życia artystycznego, przy jednoczesnym zachowaniu najwyższych wymagań stawianym sztuce i artystom.
Podsumowując główne cele: nowe Aspiracje dążą do stworzenia płaszczyzny przymierza praktyki artystycznej z naukami humanistyczno/społecznymi oraz do łączenia walorów pisma biorącego udział w akademickich dyskursach z walorami pisma opiniotwórczego lecz przystępnego (przynajmniej w części) dla, świadomej swoich potrzeb, publiczności sztuki.”