Rzeźbiarz, ur. 14.01.1937, Trzebinia, woj. krakowskie, zm. 30.09.1996, Warszawa.

Studia:
1951-55 – Zespół Szkół Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem
1955-61 – Akademia Sztuk Pięknych w Warszawa, Wydział Rzeźby
1962 – dyplom w pracowni Mariana Wnuka, ówczesnego rektora Akademii

Twórczość i działalność:
rzeźba kameralna (drewno), meble-rzeźby (drewno), medalierstwo (brąz)

Wystawy zbiorowe:
1961 I Debiut Absolwentów ASP, TPSP
1963 Wystawa rzeźb i tkanin Okręgu Warszawskiego ZPAP, Warszawa, Zachęta
1964 X OW ZPAP, Zachęta,Warszawa w Sztuce, PKiN
1964 III Wystawa Współczesnej Sztuki Religijnej w Polsce, Wrocław
1966 I Festiwal Sztuk Pięknych, Muz. WP

Drugim typem mebli, które w swoisty sposób przetwarzają tradycyjne wartości, są tzw. meble-rzeźby. Są to meble unikaty, w istocie indywidualne dzieła sztuki z zastosowaniem płaskorzeźby przedstawiającej sceny rodzajowe, charakterystyczne postacie z historii, legend itp. Nie powtarzając kształtów z przeszłości stanowią dzieła służące we współczesnym wnętrzu jako siedziska, stoły, skrzynie. Meble te projektują i wykonują artyści plastycy, zwłaszcza absolwenci szkoły im. Kenara, jak na przykład (…) Alojzy Bystroń.

Tadeusz Więckowski, Ginące piękno, CZS Wydawnictwo Spółdzielcze, Warszawa 1987, s. 112