Pojęcie „czas rzeczywisty” używane jest dziś przede wszystkim w kontekście refleksji nad mediami i oznacza bieżący potok zdarzeń przekazywany „na żywo” i „na gorąco”, bez możliwości edycji czy skrótów. Opisuje globalną transmisję telewizyjną, ale też intymną rozmowę telefoniczną. To ciąg niepowtarzalnych chwil – spontanicznych reakcji, pierwszych emocji i wyłaniania się znaczeń.

Wystawa wychodzi od tego pojęcia w kierunku poszukiwania głębszych znaczeń, innych warstw, bardziej nasyconego rozumienia tego, co rzeczywiste. W kierunku powiązania czasu z miejscem i materią. Tym samym wchodzi w dyskusję z kulturą cyfrowego zapośredniczenia, przetworzenia, wygładzania, kompresji, remiksu, przebodźcowania i manipulacji. Eksponowanych obiektów nie da się obejrzeć za pośrednictwem ekranu. To, co jest ich istotą, zanika w dokumentacji i ożywa dopiero w bezpośrednim kontakcie. Spojrzenie przesuwa się po krzywiznach wgłębień przypominających kształtem gałęzie i śledzi pulsujące struktury skłębionego okablowania. Ekspozycja Czas rzeczywisty przypomina, że oglądanie nie jest zredukowane do samego tylko odbierania bodźców wzrokowych, ale jest doświadczeniem kinetycznym – wiąże się z przemieszczaniem ciała odbiorcy, patrzeniem z bliska i z daleka, pod tym i pod innym kątem. Wymaga rzucania spojrzeń w różnych kierunkach, a czasem także dotyku.

Wspólna ekspozycja prac Mirosława i Macieja Duchowskich sytuuje się w opozycji do wszechogarniającej digitalizacji dóbr kultury. Prace obu artystów nie poddają się rejestracji – wchodzą w reakcje z kątem padania światła i punktem widzenia patrzącego, a także, jako fizyczne przedmioty, stawiają niemożliwy do udokumentowania opór: są ciężkie, ich przemieszczanie wymaga dźwigania, eksponowanie na ścianie grozi upadkiem i zniszczeniem. Swoją materialność zawdzięczają niezwykle długotrwałemu procesowi, cierpliwemu nanoszeniu materiałów aż do widocznego w dziełach nagromadzenia faktur. Tytułowy czas jak gdyby odkłada się w każdej warstwie i krzepnie na powierzchni obrazu: staje się czymś namacalnym, rzeczywistym właśnie. Bardziej trwałym niż transmisja „na żywo” – a przecież i nie martwym. | tekst: Sebastian Winkler

 

 

Mirosław Duchowski ( ur. 1948 r. w Gdańsku, zm. 2019 w Warszawie ), uprawiał działalność artystyczną i teoretyczną w zakresie sztuk wizualnych oraz zajmował się projektowaniem architektury i innych form w przestrzeni publicznej. W latach 1989 – 2019 na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie prowadził Pracownię Sztuki w Przestrzeni Publicznej, a wcześniej współpracował w tej pracowni z Ryszardem Winiarskim. Założyciel i dyrektor Instytutu Badań Przestrzeni Publicznej. Był autorem ok 120 projektów w przestrzeniach publicznych w Polsce, Niemczech, Szwecji, Holandii, Indiach. Projektował m. in.wnętrza stacji metra w Warszawie: stację Centrum ( z Jasną Strzałkowską – Ryszką ), Ratusz, Marymont i Stare Bielany. Był odpowiedzialny za rewitalizację wnętrz Dworca Wschodniego w Warszawie Autor 33 wystaw indywidualnych w Polsce i na świecie. Brał udział w ponad 100 znaczących wystawach zbiorowych. W swojej twórczości artystycznej łączył zainteresowanie ekologią z głębokim namysłem nad człowiekiem i jego ukrytą naturą.
Jak Pisał Roch Sulima: „Duchowski zdaje się niwelować dystans do tego, jak radziliśmy sobie poprzez sztukę z niewyrażalnym, z tajemnicą, z lękiem, niepewnością i niepokojem.”

 

Maciej Duchowski
ur.1981 w Warszawie. Artysta, malarz, posługujący się również fotografią i filmem, tworzy instalacje przestrzenne i dźwiękowe.
Studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 2000-2005. Dyplom w Pracowni Malarstwa prof.Wiesława Szamborskiego. W latach 2006-2008 studia w Dutch Art Institute w Enschede, Holandia. Dwukrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Adiunkt na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie.

Wybrane wystawy indywidualne:
“Low-Fi”, Galeria Promocyjna, Warszawa, 2010
“Zakłócenia vol.2”, Galeria 2.0, Warszawa, 2012
“ON(…)OFF”, BWA Zielona Góra, 2012
“Noisecolours”, Galeria Wozownia, Toruń, 2012
“Trio”, Galeria XX1, Warszawa, 2014
”Band”, Galeria Wystawa, Warszawa, 2016
„Duo”, Galeria XX1, Warszawa, 2017
„Teraz/Now”, Galeria Bardzo Biała, 2018

 

 

Wystawa czynna w dniach 01.06 – 14.06.2019
GALERIA 18A, ul. Bracka 20B w Warszawie