ur. 28 października 1917 – zm. 12 stycznia 1980 tamże
1935 – studia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk PiÄ™knych w Warszawie u profesorów Karola Tichego, E. CzerwiÅ„skiego, StanisÅ‚awa Ostoi-Chrostowskiego i WacÅ‚awa WaÅ›kowskiego
Wojna przerwała jej edukację. Studentka nawiązała kontakt z ZWZ (Związek Walki Zbrojnej).
W czerwcu 1941 roku została aresztowana.
W kwietniu 1942 roku trafiła do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück.
Tam jej największym pragnieniem było móc rysować by stworzyć dokumentację życia zgotowanego ludziom przez ludzi. Na znalezionych kawałkach papieru i tektury wykonała wiele rysunków, z których część została spalona przez strażniczkę, a inne, zakopane w lesie, nigdy nie zostały odnalezione. W obozie uczestniczyła w tajnym nauczaniu wygłaszając pogadanki z historii sztuki. (cytat z: maria-hiszpanska-neumann.pl/rysunki_oboz.)
UciekÅ‚a w kwietniu 1945 roku z “marszu Å›mierci”.
Latem wróciÅ‚a do Warszawy. ZostaÅ‚a przyjÄ™ta do ZwiÄ…zku Polskich Artystów Plastyków…
O życiu i twórczości Marii Hiszpańskiej-Neumann, Maria Czarnecka i Ewa Kiedio napisały książkę
Warszawa : Towarzystwo “Więź”, copyright 2019. – 355, [4] strony : ilustracje ; 24 cm.
Bibliografia – książki dostÄ™pne w Bibliotece Głównej ASP w Warszawie:
Warszawa : Towarzystwo “Więź”, copyright 2019. – 355, [4] strony : ilustracje ; 24 cm.
Warszawa : Arkady, 1963. – 19 s. : 62 il. cz. b., 4 kolor. ; 33 cm.
Warszawa : PAX, 1957. – 231 s. : il. cz. b.,1 kolor. ; 29 cm.