Tegoroczni absolwenci warszawskiej ASP – Szaweł Płóciennik i Lena Prokopczyk są kuratorami projektu “Oddział Przepiękny”.

 

Od blisko roku pracują twórczo na terenie starego Szpitala Psychiatrycznego w Drewnicy (Ząbki) i tutaj postanowili wdrożyć cykl inicjatyw – forum dyskusyjne, miejsce spotkań i wystaw. Prowadzą także współpracę wolontariacką, pomagając w zajęciach z arteterapii.

Mało kto dzisiaj wierzy w ideę piękna, a nawet jeśli, to jest to jedynie nie empiryczne smakowanie utopii. Nie jesteśmy w stanie szczerze w piękno uwierzyć, ponieważ jest to materia o największym stopniu uwikłania w niejasne machlojki konsumpcjonizmu. Atrapy piękna, oto czym się karmimy. Fasada jest powodem naszego przejedzenia a jednocześnie przyczyną zupełnej nieświadomości względem tego czym właściwie jest piękno. To jak jedzenie sucharka z tektury przy jednoczesnym zachwycaniu się jego walorami. A są tacy co wiedzą i doświadczają, jednak nie zawsze mają narzędzia ku temu by powrócić ze świata niepodległego realności. Przebywanie w tym świecie jest bolesne i dla wielu niszczące. Wcale nie romantyczne. Mamy chyba obowiązek (szczególnie jako artyści) nawiązania kontaktu z tą wypieraną ale przecież nie milczącą sferą społecznej nadświadomości . Spróbujmy więc wspólnie stworzyć azyl, przenikający energię tego co za murem, przy równoczesnej refleksji nad własnym „ja”. Możliwe, że przecież jest tak, że sami staliśmy się pacjentami oddziału, nieczułego na tajemnice ludzkiego umysłu.

 

Pospolita rzecz zabita
26 X 2019 (sobota), godzina 18:00

JAROSŁAW MODZELEWSKI

LENA PROKOPCZYK

AGATA SŁOWAK

NIKODEM BAISER

PIOTR WESOŁOWSKI

SZAWEŁ PŁÓCIENNIK

ELWIRA SZTETNER

YUI AKIYAMA

JAN PAWEŁ DUNAL

MARCELI ADAMCZYK

JULIA KOWALSKA

PAULA JĘDRZEJCZAK

AGNIESZKA RZĄŻEWSKA-MICHALAK

ANTONI LISOWSKI

KACPER WOŹNY

TOMASZ PASZKOWICZ

STA_H BAŁDYGA

BARTŁOMIEJ WAWER

MICHAŁ ROGOZIŃSKI

GRZEGORZ PIENIAK

 

To co możemy zaobserwować w psychologii jednostki, w prostym przełożeniu przekłada się na wielkie systemy psychologiczne społeczeństw i narodów. W podobny sposób psychoanaliza traktuje rozwój ludzkiej osobowości, jako analogiczny w stosunku do rozwoju cywilizacji (od prehistorii do dzisiaj). Zaliczamy te same etapy, co doskonale widać na osi faz oralnej, analnej i seksualnej, by w końcu osiągnąć samopoznanie w nowoczesnym świecie. Czy faktycznie jednak nowoczesność stwarza nam warunki komfortowe do samopoznania? Jaką diagnozę moglibyśmy postawić naszej wspólnocie? Norma, patologia a może choroba? Przecież nawet w postawie bezkrytycznej tkwi zagrożenie wynikające z narcyzmu. Nie różnimy się specjalnie od innych ludzi na planecie ziemi, jednak w zależności od zacisku historycznego, ustalonych granic, pamięci pokoleniowej – piętrzą się w nas inne problemy, są tłumione odrębne procesy. Ostatnio jednak całą ludzkość zdaje się trawić pospolity nowotwór i jednakowe zaburzenie – i co dalej, co teraz? Akurat My, stoimy przed szansą przedefiniowania roli artysty we współczesnym świecie, nadania mu rangi wykonawczej. Czy jako artystki i artyści wciąż chcemy tkwić w narzuconym nam przez wielkie narracje archetypie wieszcza, dla którego najważniejsza jest inspiracja? Czy może jednak pora powiedzieć „mogę zrobić więcej, chce wiedzieć o sobie wszystko, chce zmieniać świat i ludzi dookoła siebie” ? Czy jako artyści i artystki chcemy wciąż słuchać o pięknym obłąkaniu? Czy może jednak wzniesiemy się ponad tę obelgę rzucaną pod nogi naszego ukrytego potencjału, rozprawimy się w końcu z ładem niszczącym naszą (nieuświadomioną jeszcze) zdolność do przemian wieków w istocie szalonych?

 

działania minione:

21 września [Pracownia Apteka] 17:00-22:00

Salon w Aptece #1 [panel dyskusyjny, spotkanie, spacer po obiekcie]

Zapraszamy do naszej pracowni, gdzie chcielibyśmy porozmawiać z Wami o tym czym może być dzisiaj narzędzie psychoanalizy dla artysty? Poznaniem, ciężką pracą nad tożsamością zintegrowaną z własnym dziełem, czy może kolejną fasadą, wieszczeniem, ot bardziej atrakcyjnym określeniem na przebrzmiałą „inspirację”? W jaki sposób możemy jako artyści, poprzez pewne podobieństwa w odczuwaniu współpracować z ludźmi chorymi, na jakich płaszczyznach i na jakich zasadach? Jesteśmy głodni waszych inicjatyw i pomysłów a przede wszystkim chcielibyśmy żebyście zobaczyli niezwykłe miejsce jakim jest teren starego szpitala psychiatrycznego w Drewnicy.

W programie: dyskusja, wizyta w pracowni, spacer po ogrodzie szpitala.

Lena Prokopczyk (Pani Hyde) (ur. 1991 w Warszawie) – absolwentka Wydziału Malarstwa warszawskiej ASP (dyplom w pracowni prof. Stanisława Baja); w 2011 skończyła Liceum Plastyczne im. Wojciecha Gersona w Warszawie; artystka związana ze środowiskiem grupy artystycznej Kaplica; pisze wiersze i książki; obecnie pracuje nad autorską powieścią dla dzieci zatytułowaną „Kominek”.

Szaweł Płóciennik (Doktor Dre) (ur. 1987 w Warszawie) – absolwent Wydziału Malarstwa warszawskiej ASP (dyplom w pracowni prof. Jarosława Modzelewskiego); twórca powieści graficznych (Pinki, Papierowy Rewolwer), malarz i performer. Założyciel Galerii Kaplica, funkcjonującej w latach 2015-2019 przy Krakowskim Przedmieściu 5. Uczestnik wystawy HWDPięknu. W 2018 roku wyróżniony Nagrodą Twórczą za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury przyznaną przez Marszałka Województwa Mazowieckiego.

White Flower – performer, zaklęty żołnierz miłości.

 

Oddział Przepiękny

Ul. Rychlińskiego 1

Ząbki