To jedna z najlepszych publikacji, jakie napisano na ten temat w historii sztuki. Atlas ten jest książką dla profesjonalistów. Pierwsze wydanie zostało opublikowane w 1953 roku. Książka stała się cenionym podręcznikiem w nauczaniu rysunku, dla rysowników, malarzy czy rzeźbiarzy. Autor twierdził, że bez dobrej znajomości anatomii układu kostnego i mięśniowego praca twórcza jest utrudniona, swoboda obrazowania postaci prawie niemożliwa.
Rysunki zawarte w pracy, to dzieła sztuki. Objaśnienia profesora budapesztańskiej akademii są doskonałą pomocą dla adepta sztuk pięknych. Dla miłośników sztuki będą niezwykłym doznaniem estetycznym.
Jenő Barcsay żył w latach 1900-1988. Był węgierskim malarzem urodzonym w arystokratycznej rodzinie pochodzącej z Siedmiogrodu. W roku 1919 zamieszkał w Budapeszcie i rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych, które skończył w roku 1924. W wakacje roku 1926 w miejscowości Makó pracowicie namalował kilkadziesiąt obrazów przedstawiających lokalną przyrodę i krajobrazy. Pod koniec tego roku wyjechał do Paryża. Poznał tam ówczesną bohemę. Odkrył też wiele obrazów Paula Cézanna, które wywarły wpływ na jego twórczość.
W czasie swojej artystyczne podróży do Włoch w roku 1927 studiował Quattrocento oraz prace artystów Renesansu. Tam także nabył dogłębną wiedzę na temat anatomii człowieka. Powrócił na Węgry i zamieszkał w Szentende. Nie zaniechał podróży artystycznych. W roku 1929 był ponownie w Paryżu, by poznać Kubizm. W roku 1931 został nauczycielem sztuki w Szentende. W roku 1945 został profesorem budapesztańskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie pracował 20 lat. Uczył, malował obrazy i szkicował figury anatomiczne. W roku 1965 przeszedł na emeryturę. Zmarł w Budapeszcie w roku 1988.
Źródła:
Publikacja dostępna w Bibliotece Głównej ASP: