Wirtualny Leksykon Biblioteki Głównej Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
Paweł Draus

Paweł Draus

Nie da się przejść obojętnie obok jego rysunków. Plastyczny szach-mat. Oglądając, można mieć wrażenie, że autor chce wyciągnąć z koloru absolutnie wszystko. Nie ma tu miejsca na niedopowiedzenia - ani w narracji, ani w kresce. To jest bardzo ciekawe oko, które dokumentując fragmenty rzeczywistości, komentuje współczesność. Siła tego talentu tkwi w utrwalaniu detali. Rysunki Drausa są jak kolorowe ubrania dla codziennej monotonii. Aktualnie artysta projektuje wzory tatuaży. [...]
Maria Kiesner

Maria Kiesner

- Wszystko zaczyna się od fotografii, gotowej, znalezionej, z reguły wybitnej, ale często też banalnej, pocztówkowej, użytkowej. Traktuję zdjęcie jako szkic, który zapowiada określony nastrój, sugeruje kształt, uwidacznia urodę detalu. Mimo wyraźnej inspiracji fotografią staram się gubić optyczną jednoznaczność tego medium. Patrząc na czarno białą odbitkę, wyobrażam sobie, czego nie ma w kadrze. Kolorem przywołuję atmosferę. - we wstępie do "Miasto przed burzą" (Warszawa, 2018) pisze Maria Kiesner. [...]
IwonaTM [Iwona Teodorczuk-Możdżyńska]

IwonaTM [Iwona Teodorczuk-Możdżyńska]

Nagroda Eibischa 2018, przyznawana przez Fundację im. Franciszki Eibisch, WYRÓŻNIENIE HONOROWE dla Iwony Teodorczuk-Możdżyńskiej! za „[raz, dwa, trzy – początek gry] – zestaw wzorów kobiecych sutann do samodzielnego składania, indygo”. Inne zestawy z tego projektu można zobaczyć na wystawie "Medytacje Fibonacciego + Sztruksowy zając | wobec Katarzyny Kobro (1898–1951)", w Muzeum Współczesnym we Wrocławiu, do 11 lutego 1019. [...]
Edward Dwurnik

Edward Dwurnik

"Patrzę uważnie. Jestem obiektywny i opryskliwy równocześnie" - mówi o sobie, rozmawiając z Małgorzatą Czyńską ("Moje Królestwo. Rozmowa z Edwardem Dwurnikiem.", Wydawnictwo Czarne, Wołowiec, 2016). 28 października 2018, "rano o 8:13 w swoim ulubionym pokoju, w domu na warszawskiej Sadybie, opuścił nas mój Kochany Tata, Edward Dwurnik." napisała Pola Dwurnik na swoim facebooku. [...]
Beata Sosnowska

Beata Sosnowska

„Zeszyciki prowincjonalne” są zbiorem krótkich opowieści zilustrowanych jednym obrazkiem, które autorka usłyszała od osób, które mieszkały w mieście i przeniosły się na wieś, albo są z miasta i bywają na wsi. Jest to próba dotarcia do prawdy ukrytej w stereotypowym postrzeganiu „prowincji”, które mamy przyklejone do wyobraźni. Jest też próbą odpowiedzi na pytanie: czym jest prowincja i czyimi oczyma jest ona widziana? [...]